سایت‌های همسریابی جایگزین رسم و رسوم ایرانی برای ازدواج
رسومات اصیل ازدواج ایرانی این روز‌ها جای خود را به سایت‌هایی مجهول الهویه همسریابی داده است. با مرور فرآیند ازدواج در دهه‌های ۴۰ تا ۷۰ خواهیم دید که ازدواج در زمان‌های نه چندان دور آداب و رسوم‌هایی داشت که برخی از آداب از بین رفته و حالا با توجه به ورود فضای مجازی به زندگی امروزی ها، گاهی اوقات می‌بینیم که ازدواج و پیدا کردن شریک زندگی نیز اینترنتی شده است.گروه خبر:در گذشته پسر‌ها و دختران جوان ابتدا در اماکن عمومی اقدام به بررسی فرد مورد نظر از منظر ویژگی‌های ظاهری و نداشتن معایب جسمی و ظاهری، نوع رفتار با دیگران، شرایط خانوادگی، وضعیت مالی و … پرداخته و در نهایت با حضور در منزل عروس زمینه را برای خواستگاری فراهم می‌آوردند.
اما حالا با گذر زمان و به موازات بزرگ شدن جامعه و تغییر و تنوع در سلیقه ها، این سبک و سیاق آشنایی با زوجه نیز رنگ باخته و امروزه شیوه‌های دیگری برای همسر یابی رواج یافته که برخی مواقع به روابط غیر اخلاقی ختم می‌شود.
این روز‌ها می‌بینیم که با گسترش فناوری ها، پای نسل جوان برای آشنایی با جنس مخالف به فضای مجازی کشانده شده و آن‌ها با استفاده از برنامه‌ها و اپلیکشین‌های اجتماعی مجازی سعی در انتخاب همسر آینده دارند.در کنار کانال‌های شبکه‌های مجازی هم یک سری سایت‌های خوش رنگ و لعاب با عناوین همسریابی و صیغه یابی طراحی شده که به زعم طراحان این سایت‌ها هدفشان پیدا کردن دختر و پسر‌های مناسب هم است تا با یکدیگر یک زندگی مشترک را آغاز کنند.شاید در ابتدای مسیر هدف این افراد شناساندن کیس‌ها برای ازدواج باشد، اما هر چقدر که پیش می‌رویم می‌بینیم که این سایت‌ها فقط برای کسب سود هستند و تشکیل زندگی مشترک جزو اولویت‌های آخر گردانندگان آن‌ها است.
سایت‌هایی که به گفته پلیس، توسط افرادی بی هویت طراحی و بی آن که اطلاعات درستی از این مقوله داشته باشند طراحی شده است.
این رویه از چنان اهمیتی برخورد‌ار است که موضوع تحکیم بنیان خانواده در ماد‌ه ۴۳ قانون برنامه پنجم توسعه کشور مورد تاکید قرار گرفته و به لزوم ساماند‌هی مراکز مشاوره و همسو کردن آن‌ها با فرهنگ ایرانی و اسلامی عنوان شده است.
سال ۱۳۵۸ بنیاد ازدواج و تحکیم خانواده با سایر نهاد‌های انقلابی تاسیس شد و هنوز هم که هنوزه به کار خود ادامه می‌د‌هد.
ماد‌ه ۴۳ چه می‌گوید؟
در ماد‌ه ۴۳ قانون برنامه پنجم توسعه، اینطور آمد‌ه که: «به منظور ساماند‌هی و اعتبار بخشی مراکز مشاوره متناسب با فرهنگ اسلامی ـ ایرانی و با تأکید بر تسهیل ازدواج جوانان و تحکیم بنیان خانواده، تأسیس مراکز و ارائه هرگونه خد‌مات مشاوره‌ای روانشناختی ـ اجتماعی نیازمند د‌ریافت مجوز بر اساس آیین نامه مصوب هیئت وزیران است».
بر اساس این ماد‌ه قانونی هیئت وزیران دولت وقت در تاریخ ۲۳ مهرماه سال ۱۳۹۱، آیین نامه اجرایی این ماد‌ه قانونی را در ۱۲ ماد‌ه به تصویب رساند و به د‌ستگاه‌های اجرایی ابلاغ کرد.
آیین‌نامه‌ای که بر اساس آن وظیفه صد‌ور مجوز برای مراکز مشاوره ازدواج و تحکیم خانواده به عهده وزارت ورزش و جوانان است، اما یک سال بعد هیئت تطبیق مصوبات دولت وقت با قوانین مجلس شورای اسلامی این آیین نامه را برخلاف قانون تشکیل سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره مصوبه سال ۱۳۸۲ مجلس د‌انست و در نامه‌ای این مسئولیت را از وزارت ورزش و جوانان سلب و به سازمان نظام روان‌شناسی واگذار کرد.
در این سال کم نبودند سایت‌هایی که به عنوان همسریاب فعالیت خود را آغاز کردند و در کنار این موضوع افرادی به منفعت رسیدند، یکسری نیز از این فرصت نهایت استفاده را برده و با ایجاد سایت‌هایی دس به اعمال مجرمانه زدند و با بهانه زوج یابی جلو آمدند و در آخر حساب بانکی جوانان را تلکه کردند.
آیا سایت‌های همسریابی در کشور مجوز دارند؟
سرهنگ علی محمد رجبی رئیس مرز تشخیص و پیشگیری از جرایم سایبری پلیس فتا ناجا اظهار کرد: هیچ سایت همسریابی در کشور مجوز فعالیت ندارد.وی افزود: فقط سایت و مجموعه همدم که آن هم یک سایت همسریابی نیست و یک سایت همسان گزینی است، مجاز به فعالیت در این زمینه است.سرهنگ رجبی تصریح کرد: پلیس فتا در حوزه فعالیت همسریابی به هیچ فرد یا گروهی مجوز نمی‌دهد چرا که متولی ومسئولیت این کار بر عهده وزارت ورزش و جوانان است.
موضوع کاملا روشن و واضح است که هیچ سایتی در کشور با عنوان همسریابی حق فعالیت ندارد، اما در بسیاری از موارد شاهد این هستیم که دختران و پسران جوان بی تفاوت وارد این سایت‌های مجهول الهویه می‌شوند و در ادامه به وسیله ربات‌هایی سعی در پیدا کردن شریک زندگی خود دارند.
کم رنگی نقش وزارت ورزش و جوانان در بحث ازدواج
سال ۱۳۸۱ بود که وزارت ورزش و جوانان با ادغام دو سازمان تربیت بدنی و سازمان ملی جوانان به به وزارت خانه تبدیل شد، هدف از قبل مشخص بود، توسعه ورزش و ایجاد بستر‌های مناسب برای رفاه جوانان، اما دیری نپایید که این وزرات خانه غرق در ورزش آنهم ورزش‌های خاص کشور شد و آنطور که باید و شاید در بخش جوانان کار شاخصی توسط معاونت جوانان این وزارت خانه انجام نشد که یکی از این موارد مورد غفلت واقع شده مدیران، تسهیل در انجام ازدواج جوانان است.شاید غفلت مسئولان از مقوله ازدواج باعث شده تا در این بین افرادی با ایجاد سایت‌هایی تحت عنوان همسریابی دست به اجرای مقاصد شوم و سودجویی خود بزنند.
نقش خانواده‌ها در بحث همسریابی جوانان
خانواده‌ها باید در این باره با ورود به موقع و نظارت مستمر و دقیق بر روی رفتار و اعمال فرزندانشان، آن‌ها را هدایت کنند تا گرفتار یکسری کانال و سایت‌های بی هویت نشوند، در این راه باید همان روش و رسوم اصیل ایرانی اسلامی چند دهه قبلی که برای انجام ازدواج توسط خانواده‌ها اجرا می‌شد و اکنون کمرنگ شده، احیا شوند.
به گزارش آراز خبر به نقل ااز آراز آذربایجان، امروزه رسم و رسوم‌ها جای خود را به تعدادی سایت و کانال داده و قطعا مقصر این رویه و کم کاری در این زمینه در وهله اول نوع رفتار خانواده‌ها است و در ادامه به مسئولان امر می‌رسیم که برای انجام ازدواج راحت و بی دغدغه جوانان، بی تفاوت هستند و اهمیت چندانی برای این موضوع قائل نیستند.
تاریخ: 1400/09/18 04:35 ب.ظ | دفعات بازدید: 438