مهرنگ دوستی رضائی  افزود: اصلی‌ترین عامل فرونشست زمین، عدم تعادل در تغذیه و برداشت از سفره‌های زیرزمینی است که منجر به افت شدید سطح آب زیرزمینی و کاهش ظرفیت ذخیره‌سازی طبیعی آبخوان‌ها می‌شود.

مدیر دفتر مطالعات پایه منابع آب شرکت آب منطقه‌ای استان توضیح داد: افت سطح آب زیرزمینی و کاهش فشار آب باعث متراکم شدن رسوبات آبرفتی می‌شود و فضای ذخیره‌سازی طبیعی از بین می‌رود. این فرآیند برگشت‌ناپذیر است و پایداری کشاورزی در مناطق وابسته به این منابع را با چالش جدی مواجه می‌کند.

وی افزود: کارشناسان این شرکت در جریان بازدید و اندازه‌گیری ایستگاه‌های شبکه سنجش منابع آب با پدیده‌ای تحت عنوان «لوله‌زایی چاه‌های پیزومتر» مواجه می‌شوند که یکی از علائم فرونشست زمین است. علاوه بر این، فرونشست می‌تواند علائم و عوارض دیگری مانند ترک خوردگی ساختمان‌ها و جاده‌ها و کاهش ارتفاع مطلق نقاط (Bench Mark) داشته باشد که پایش و گزارش آن بر عهده سازمان‌های ذیربط است.

مدیردفتر مطالعات پایه منابع آب شرکت آب منطقه‌ای استان برای کاهش روند فرونشست،تاکیدکرد: تمرکز بر مدیریت پایدار منابع آب زیرزمینی ضروری است.

وی تصریح کرد: اجرای طرح‌های تعادل‌بخشی، تغذیه مصنوعی آبخوان‌ها و کنترل برداشت‌های غیرمجاز می‌تواند از افت بیشتر سطح ایستابی جلوگیری کند. همچنین آگاهی‌بخشی به مردم، پرهیز از حفر چاه‌های غیرمجاز، اصلاح الگوی مصرف آب و اجرای سامانه‌های آبیاری تحت فشار نقش کلیدی در حفاظت از منابع آب دارد.

وی هشدار داد: در صورت تداوم خشکسالی و ادامه برداشت بی‌رویه، فرونشست در دشت‌های استان گسترش خواهد یافت و ظرفیت ذخیره‌سازی طبیعی آبخوان‌ها به طور برگشت‌ناپذیری کاهش می‌یابد.