رسیدن سن اعتیاد به نوجوانان
سن اعتیاد در حال پایین آمدن است؛ نوجوانانی که گرایش به گل می‌یابند، رو به افزایش است. اعتیاد نوجوانان بی‌گمان همراه با یک پیشینه است که گذشت زمان را در خود دارد و شاید پدر و مادر از آن بی‌خبرند و ناگهان با نوجوان معتاد خود روبه رو میشوندمولوی
ریشه بنیادی تمایل نوجوانان برای دسترسی به گل و دیگر مواد مخدر را باید در پیش از نوجوانی جستجو کرد. نوجوان خیلی زود نشان می دهد که گرایش به یک زندگی مستقل دارد. متخصصان مبارزه با اعتیاد همگی باور دارند که پدر و مادر موثرترین کسانی هستند که می‌توانند نوجوان‌شان را از اعتیاد در بزرگسالی ره‌بان باشند.
بیشتر پدران و مادران فکر می کنند که اعتیاد به مواد مخدر با نوجوان آنان هیچ ارتباطی ندارد و این اشتباه است و باید این احتمال را بدهند. باید در دوران نوجوانی به فرزندشان امنیت و اطمینان کامل بدهند که بدون شرط نسبت به آنان مهربانند تا نوجوان دلیری به خرج دهد و با استواری به وابستگی‌های اعتیادآور نه بگوید.
پدرو مادر و بزرگسالان، محیط اطراف نوجوان را شکل می‌دهند؛ محیطی که شخصیت و رفتار نوجوان را به ریخت خود در می‌آورد و سبب رشد یا فروشدگی او در منجلاب می‌شود. این جامعه کودک‌پرور است که می‌تواند محیط مناسبی برای پایه‌گذاری یک زندگی بدون وابستگی به مواد برای نوجوان فراهم سازد. بسیاری از سفارش‌ها و راهنمایی‌های تربیتی در گفتار ساده است اما تربیت با رفتار بسیار سخت است؛ پدر و مادر با رفتار خود باید نشان دهند زندگی انسانی چگونه است.
*بی‌گمان راهی هست
یکی از راه‌های کنترل نوجوانان این است که دوستان فرزندتان را که با تلفن با آنان در ارتباط‌اید، شناسایی کرده و در زمان مناسب با آنان دیدار داشته باشید.
بدون تردید آسیب اعتیاد به مواد مخدر، تمام دهک‌های جامعه را به کنار از زن ومرد، سن، شغل و میزان تحصیلات تهدید می‌کند؛ آموزش‌های در ارتباط با پیشگیری از مصرف مواد مخدر را می‌توان هم در قالب نوشتار و هم در کلاس‌ها و کارگاه‌های آموزشی به نوجوانان ارائه داد.
ترساندن نوجوان، مبالغه و ارائه داده‌‌هایی که ممکن است بدآموزی داشته باشد، هیچ جایگاهی در آموزش نوجوانان ندارد. این که سفارش می‌شود نوجوانان از معتادان دوری کنند، به سبب بالارفتن ریسک گرایش به اعتیاد است.
شناخت مراحل ابتدایی، میانه یا پیشرفته از مهم‌ترین راه‌های پیشگیری و مبارزه زودهنگام با پدیده اعتیاد نوجوان است. تغییرات به وجودآمده در نوجوان معتاد در مراحل ابتدایی از دید خانواده‌ها مخفی می‌ماند اما به هررو، همان آغاز اعتیاد نیز نشانگانی دارد که می‌تواند به پدرومادر کمک کند.
خودداری نوجوان از برخورد مستقیم با خانواده و مشغول‌کردن خود به کارهایی که پیشتر به آنها اهمیت نمی‌داد، مانند خواندن کتاب یا روزنامه یکی از نشانه‌ها است. نوجوان ماندن پیاپی جلوی آینه و وسواس در مرتب‌بودن و عادی جلوه‌دادن رفتار‌های خود و پیرایش هرروز چهره برای شادابی را در برنامه خود دارد.
گذشت از لغزش اعضای خانواده به‌ویژه مواردی که پیش از آن ایراد می‌گرفت، از دیگر نشانه‌هاست. نوجوان در خارج‌شدن از خانه زمان نامناسب را بر می‌گزیند، به شستشوی زودبه‌زود دست و چهره و شستشوی مکرر سر می‌پردازد، باید به نوشیدن چای زیاد و سیگارکشیدن، خوش‌خویی شگفت، تغییر در مردمک چشم و خواب‌آلودگی او توجه کنید.
هنگامی که اعتیاد در نوجوان پیش می‌رود، دیگر نمی‌تواند نشانه‌ها را بپوشاند و رفتارش تغییر می‌یابد. بسنده است که ۵ تا ۶ ماه از استفاده تریاک بگذرد یا گرایش به هرویین از بازه زمانی ۲ ماهه گذشته باشد، پس از آن کم‌کم در نوجوان لاغری دیده می‌شود و رنگ لب‌ها تغییر و دور چشم کبود می‌شود.
تغییر رنگ پوست به زرد تیره و سیخی موها و نوع نگاه و خمیدگی در مهره پشت و راه‌رفتن بدون تعادل در او نمایان می‌شود. نوجوان به خشکی لب و لرزش دست و بدشدن خلق‌وخوی و دیرخوابی و دیربیداری دچار می‌شود.
زمانی که اعتیاد پیشرفت کرده برای پدر و مادر قابل تشخیص است، بنابراین هدف، تشریح وضعیت او برای شناخت اطرافیان نیست، بلکه منظور معرفی حالات و وضعیت نوجوان معتاد است مانند خمیده‌شدن قامت و احساس طردشدگی از جامعه که نوجوان را به چاپلوسی و متملق شدن وا می دارد.
*وظیفه پدر و مادر
پدرو مادر باید مهارت‌های تربیتی خود را افزایش دهد. الگوی مناسبی برای فرزند خود باشد و هرگز بر خلاف گفته خود عمل نکنند. فضایی را در منزل ایجاد کنند که نوجوان‌شان در آن احساس آرامش کند. شرایطی را ایجاد کنند که نوجوان‌شان آنان را رازدار خود بدانند؛ به سخن نوجوان خود خوب گوش کنید، با لبخند و تکان‌دادن سر و استفاده از جملات مثبت مانند چه‌قدر جالب، من این را نمی‌دانستم، آنان را به گفتن بیشتر ترغیب کنید.
از قبل خود را برای پاسخگویی به سوالات کنجکاوانه نوجوان آماده کنید.
در ایجاد و یا حفظ ارتباط صمیمانه با نوجوان همواره اهتمام ورزید.
با تقویت اعتماد به‌نفس فرزند از دوران کودکی او را در برابر شرایط آسیب‌زای آینده مقاوم سازید. راه ایستادگی در برابر فشار دوستان و همسالان را در باره مصرف مواد مخدر به فرزندتان بیاموزید تا از نه گفتن نهراسد.
مخالفت خود را در مورد سیگار، مواد مخدر و الکل بگویید و به روشنی به زبان بیاورید. عقاید خود را به زور به نوجوان تحمیل نکنید. مسئولیتی به فرزندتان بدهید که با توان او مناسب باشد. با همکاری همسرتان، نظم و مقررات مناسب و سازنده مشخصی را در خانه برقرار سازید و برای سرپیچی از آنها تنبیهات منطقی و مناسبی را در نظر گرفته و قاطعانه آن را به اجرا درآورید.
سعی کنید در ساعات غذاخوردن همه اعضای خانواده را دور هم جمع کنید. فرزندتان را قبل از رسیدن به نوجوانی، نسبت به مضرات ویرانگر مواد مخدر آگاه کنید. از چگونگی دوست‌یابی نوجوان خود آگاه بوده و به اتفاق همسر خود با والدین و دوستان وی ارتباط مداوم برقرار کنید.
*عوامل خانوادگی
عوامل خانوادگی مانند بی‌سرپرستی، نبود توجه مادر و پدر به چگونگی تربیت نوجوان، نبودن نظارت‌های لازم رفتاری، نبود توجه به رشد روانی و سلامت نوجوان، نبود فضای آرام و شاد خانوادگی، فقر فرهنگی خانواده، وجود ارتباطات بیمارگونه میان پدرومادر و نوجوان، اعتیاد پدرویا مادر، کمبودهای عاطفی نوجوان و بسیاری از عوامل دیگر در اعتیاد نوجوان نقش دارد.
به همین سبب است که در درمان اعتیاد فردی از افراد خانواده، تمامی افراد خانواده باید مورد بررسی‌های لازم روان پزشکی قرار گیرند.
افزون بر جلسات روان‌درمانی خواه قبل از ترک و به ویژه بعد از ترک و درمان که برای نوجوان معتاد توصیه می‌شود، گاهی ضروری به نظر می‌رسد که جلسات روان‌درمانی، برای افراد خانواده به صورت گروهی و یا انفرادی در نظر گرفته شود و اگر فردی از افراد خانواده دچار نوعی اختلال روانی باشد، وی نیز درمان گردد.
بنابراین در ترک و درمان نوجوان معتاد، همه افراد خانواده باید همیاری و همکاری لازم را با روان‌پزشک معالج به عمل آورند، وگرنه نمی‌توان انتظار داشت که نوجوان معتاد در ترک و درمان موفق شود.
تاریخ: 1400/12/08 08:23 ب.ظ | دفعات بازدید: 4689