هفته وحدت ابتکار ماندگار امام خميني(ره)

محمدعلي خالق نژاد

در گستره گيتي، واژه دل انگيز وحدت ستاره وار مي درخشد و پرتو هستي آفرين آن زواياي آفرينش را زيب و زينتي خاص مي بخشد و گوهر تکامل و عروج به ملکوت و لقاي حق را در اختيار انسان مي دهد.
به گزارش آراز خبر، با گذر و نظر به ژرفناي تاريخ انسان و مروري عبرت آموز بر احوال امّت هاي پيشين نقش بالنده و نيروي سازنده کلمه توحيد و توحيد کلمه که شالوده و اساس محکم و استوار اديان آسماني است در مَجد و عظمت و عزّت جوامع بشري به خوبي نمايان مي شود.
در نقطه مقابل آن آهنگ شوم افتراق و اختلاف که خشت آغازين بناي کفر و شرک است ارمغاني جز ويراني و تباهي و مرگ نداشته و دَدان و بَدانِ آدمي خوار را بر آن داشته است تا از گسيختگي مردمان، بساط عيش و عشرت خويش را رونق بخشند و مايه فقر و سختي و جهل فريب خوردگان نفاق و جدايي را فراهم آورند.
همواره به يُمن وجود سراسر جود و برکت مردان الهي که حلقه ارتباط و پيوند خلق و خالقند، رشته اُلفت و برادري انسان ها و آرمان وحدت گرايي در طول تاريخ پرفرازو نشيب خود حتي در لابلاي تعصبات خشک و کور و فضاي مسموم و زهرآگيني که وحدت ستيزانِ خلق ايجاد کرده بودند نيز درخشش و پرتوافکني داشته است. آري پيوندو اتصال مردان الهي با کانون توحيد و وحي وسعتي اقيانوس گونه به آنان مي بخشد که جويبارهاي ناآشنا و نهرها و رودهاي متفرق را هم ساز و هم صدا و هم سو مي کنند و در پرتو شعاع وجود توحيدي خويش به سرمنزل اتحاد و کمال و عزّت رهنمون مي گردند. اين چنين است که وجود اينان که پرتوي از انوار خداست خورشيد آگاهي و نويد و اميد محرومان و مستضعفان و پايان بزم و عيش شب پرستانِ نورستيز مي باشد. امام خميني رحمه الله عليه سرسلسله جنبان اين خدامردان بودند که مسلمانان را به بيداري فرا خواندند و همبستگي آنان را ريشه قدرت و عزّت مسلمانان دانستند.
چندين سال است که به ابتکارمعمار کبير جمهوري اسلامي ايران حضرت امام خميني(ره)که مورد استقبال مسلمانان ديگر نقاط جهان نيز قرار گرفته، دوازدهم تا هفدهم ربيع الاول سالروز ميلاد خجسته پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله وسلَّم ، به عنوان هفته وحدت ناميده شده است تا به يُمنِ اين ايّام خجسته، شاهد تحقق انسجام امّت، و تاکيد بر اصول مشترک و مورد اتفاق امّت اسلامي باشيم.بنابراين پر بيراه نيست که هفته »وحدت « را از ابتکارات ماندگار آن يگانه دوران دانست .
پبروزي انقلاب اسلامي مان را مديون »وحدت« امت اسلامي هستيم و به ثمررسيدن خون شهيدان نهضت را در سايه يکپارچگي ملّت ايران بر محور »ولايت فقيه« و رهبري امام بزرگوارمان مي دانيم، که ما را در سايه سار اسلام وبر پايه ايمان، جمع کرد و هدايت نمود. آري وحدت و يکپارچگى مسلمانان و لزوم اتّحاد و اتّفاق کلمه ميان ايشان بلکه ضرورت توحيد کلمه بر محور کلمه توحيد براى همه موحدان و خداپرستان روى زمين، از تعاليم و آموزشهاى اساسى آيين اسلام محمدي (ص) و از اصول فرهنگ قرآنى است.
و بر همين اساس، قرآن کريم يکى از عمده ‏ترين و سازنده ‏ترين اهداف رسالت رسول اکرم صلى الله عليه و آله وسلّم را تاليف قلوب و ايجاد اُنس و اُلفت وتفاهم به جاي خصومت و دشمني بيان مي دارد واگر کسي درتاريخ ،به ديده عبرت بنگرد اين معني را از شاهکارهاي رسالت محمدي (ص)مي يابد .
»واعتصموا بحبل الله جميعا ولاتفرقوا«همگى به حبل و رشته خداوندى چنگ بزنيد و پراکنده نگرديد.
مقام معظم رهبري نيز درخصوص اهميّت هفته وحدت ولزوم اتحاد مسلمين مي_فرمايند:»اين هفته وحدت،اين هفته مشترک الاحترام بين مسلمين راقدربدانيد ،همه سعي کنند وحدت واتحاد نيروها ودريک جبهه‌ قرار گرفتن مسلمين را که رمز سعادت ومايه سربلندي مسلمين وبزرگترين حربه ملت ها درمقابل استکبار جهاني است مغتنم شمارند وقدر بدانند .« (1375/5/13بيانات درديدار کارگزاران نظام وشخصيتهاي خارجي شرکت کننده درکنفرانس بين المللي وحدت اسلامي).
طرح انديشه »وحدت جهان اسلام‏« يکى از مشغوليت‏ هاى فکرى ديرينه و اساسى حضرت امام (ره) بود که او در طول دوران فعاليت اجتماعى – سياسى خود چه قبل ازپيروزى »انقلاب‏« اسلامى و چه بعد از آن لحظه ‏اى از آن غفلت نورزيد. وفادارى صادقانه امام به »وحدت‏« نه تنها او را به برجسته‏ ترين شخصيت انقلابى جمهوري هاي جهان اسلام تبديل نمود، بلکه اوتوانست درميان فِرَق مختلف اسلامي جايگاه بس رفيعي کسب نمايد .
استراتژى مبارزاتى امام (ره) درجهت ايجاد بستر و شرايط لازم براى تحقق وحدت و هميارى در جهان اسلام، اصولاً روى دو محور عمده تمرکز يافته است: حرکت فکري -فرهنگي وحرکت سياسي- علمي.
امام (ره) با توجه به مراحل مبارزه، »تعليم وتربيت« سياسى را زيربناى حرکت ‏سياسى دانسته و اولين وظيفه مردم را در تحقق و توسعه، امر »تبليغ‏« و »تعليم« قرار داده است.
امام خمينى (ره) به عمق نقش اجتماعات دينى چه در بعد انديشه ‏سازى و چه در بعد اجتماع ‏سازى به خوبى پى‏برده بود.
او اجتماعات و مراسم دينى را صرفاً به منظور کاربرد تعليمى و آموزشى آن در مقولات فکرى، مورد تشويق قرار نمى‏دهد بلکه مهم‏تر از آن به نقش اجتماع ‏سازى و شکل ‏دهى روابط اجتماعى جديد از طريق گردهمايى‏ها و نيز آگاهى يافتن مسلمين از قدرت و نيروى ارادى و انسانى‏شان هم اشاره دارد. به همين جهت است که »روز قدس« به عنوان سمبل وحدت جهان اسلام از سوى ايشان در سطح جهان اسلام پيشنهاد گرديد و همچنين بزرگداشت »هفته وحدت‏« ميلاد حضرت رسول اکرم (ص) (از 12 ربيع الاول به روايت اهل تسنن تا 17 ربيع الاول) مورد حمايت وى قرار گرفت .چه اين‏که از ديدگاه ايشان روند وحدت بين مسلمين ضرورت ايجاد سمبل‏ها و نهادهاى تازه ‏اى را مى‏طلبد که فراتراز زمان و مکان قرار دارد.
از منظر قرآن کريم نيزملاک وحدت فراتر از سليقه ها، برداشت هاي شخصي، معيارهاي رايج و عامه پسندي هم چون نژاد، رنگ، زبان، طبقه اجتماعي است. اين کتاب آسماني ايمان را ملاک برادري مي داند.
به گفته امام راحل: »اسلام تکيه کرده است بر اخوت با تعبيرهاي مختلف«. »اِنَّما المُؤمِنوُن اِخْوَةٌ« از آن استفاده مي شود که کانّه مؤمنين هيچ شاني ندارنداِلّا برادري، همه چيزشان در برادري خلاصه مي شود .